De pergola begint met palen op poeren. Poeren zijn de betonnen palen die stevig in de grond staan onder een houten paal. Hiermee voorkom je dat de paal zelf in de grond gaat wat de levensduur door al het vocht verlengt. Elke poer wordt weer op een tegel gezet om de draagkracht te vergroten en de kans te verminderen dat de poer, de paal en de hele pergola verzakt.
Maar wáár moeten deze komen te staan.
Dat bleek een bijna continue proces van uitmeten in drie dimensies;
- hoe ver weg van het huis? Met wisselend grens zoals het kozijn en de stucwand.
- Hoe van elkaar verspreid? Met vier palen elk op 2m50, maar de laatste moet aan het eind van de 2x5m balk staan dus niet hart-hart maar hart-uiteinde.
- Hoe hoog moet hij komen? Rekening houdend met hoogte van het terras en een afloop van het terras van 1cm per 1m afstand. En hoe hoog is de tegel en de poer en hoe hoog moet deze uit het terras boven komen.
Uiteindelijk begon het met een eerste keer uitzetten met metseltouw en lange positie-paaltjes, het gaven van (4 keer) een gat van 50 bij 50cm. ..het verstoten van het positie-touw, het extra uitgraven van gaten omdat het toch een stukje verder moet, weer meten, weer graven …etc 😉 Op een gegeven moment moet je het gat ook weer dichtgooien om de poer te fixeren.
Tussendoor kwamen bestraters langs voor inventarisatie van het terras en oprit, welke als service ook even de hoogte van de uiteindelijk geplaatste poeren controleerden met hun laser-waterpas; 2 poeren op perfect de goede hoogte en 2 poeren elk 2,5cm te hoog. Dus de laatste twee maar weer uitgegraven, de poer en tegel eruit, op de kop in het gat en met een klein schepje 2-en-een-half centimeter van de goed stevige grond afhalen en weer alles terugplaatsen.
Geef een reactie